Թե գնում ես թող լուռ հեռացիր,
Ինձ կորցնում ես սակայն մի լացիր:
Որոշել ես մի կանգնիր անցիր,
Բայց մոռացիր ճամփան ետ դարձի:
Թե կարծում ես տխրելու եմ ,
ՈՒ ինչպես միշտ խնդրելու եմ,
Սխալվում ես սխալվում ես սիրելիս:

Գնա գնա հեռացիր,
Գնա գնա մի լավ ,մի լավ մտածիր
Ես հոգնել եմ ներելուց,
Ես փոխվել եմ, փոխվել եմ շատ վաղուց
Մեր մեջ դու եիր ,մեղավոր
Սակայն դա չէ,դա չէ,դա չէ կարեվոր:

Այն օրից ես չունեմ քուն դաթար
Ինձ խափելով դարձար ինձ ոտար
Սուտ խոսքերը քո վառ շուրթերիտ
Էլ չեմ կարող լսել ես նորից:

Ինչու՞ չկա սիրո օրենք,
Որ խախտելիս քեզ բանտարկեին սիրող սրտում
Ու կապկպեին զգացմունքի նուրբ թելերով,
Որ քեզ համար խաղալիք են լոկ հիշեցնում:
Սիրո օրենք, որը երբեք չի գործելու,
Մեկ է ես քեզ, դու ուրիշին ես սիրելու,
Ի վերուստ է այդպես գրված,
Էլ ինչ օրենք, ինչ ասացվածք…
Երբ ասում ես սիրում եմ քեզ,
Դրոշմվում ես նրա մտքում
Ու խաղալը քո սրտի հետ,
Ինչպես խախտելը օրենքի,
Միայն հաճույք է պատճառում:
Ինչու՞ չկա սիրո օրենք,
Քեզ բանտարկեի սրտիս խորքում
Իմ նայվածքով կկողպեքեի հայացքը քո:
Ինչի՞ս է պետք այդ օրենքը,
Միևնույն է, պիտի խախտեիր,
Ավելի լավ է այդ մենքը
Ձուլենք դառնա միայն մեկը…