******
Նորից գիշեր է, աստղալից երկինք,
Նորից լուսինն է բարձրացել երկինք,
Նորից մթություն, նորից տխրություն...
Շուրջբոլորս լուռ է, թախիծ է միայն,
Սիրտս ուրախ էր, իսկ հիմա ունայն:
Գիշերը նորից տիրեց իմ հոգում,
Հուշերը նորից տանջել են ուզում:
Ո՛չ, ես չեմ տանջվի հիմարիկի պես,
Կսպասեմ, որ աստղ ընկնի ձյան փաթիլի պես.
Աչքերս փակած երազանք կպահեմ,
Որ այդ հուշերից հոգիս ազատեմ,
Այդժամ սրտումս արեւ կլինի,
Գիշերը միայն շուրջս կտիրի...
Категория: Стихи о любви | Добавил: Edo (21.05.09)
Просмотров: 624 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
r="0" cellpadding="2" cellspacing="1" width="80%">
Имя *: Email:
Код *:
Наверх