Մի՛շտ էլ սիրածին պատահաբար են պատահում կյանքում
Ու հրաժեշտ են տալիս սիրածին անհրաժեշտաբար...

Թե կուզես՝ լռի՛ր,
Թե կուզես՝ ոռնա՜,
Թե կուզես՝ ծամիր սեփական լեզուդ,
Թե կուզես՝ խցիր բերանըդ բարձով,
Թե կուզես՝ ոտքով հարվածիր բարձին.
Հավատացյալ ես՝ հայհոյիր ասծուն,
Հավատացյալ չես՝ ասծուն հավատա.
Թե կուզես՝ ուզիր է՛լ չուզել - իզու՜ր,
Թե կուզես՝ ուզիր է՛լ չապրել - իզու՜ր...
Ու, եթե կուզես, ապրելն այս է հենց,
Եվ սերն իսկական հենց այս է որ կա.

- Պատահաբար են պատահում կյանքում,
Անհրաժեշտաբար հրաժեշտ տալիս.