******
Աշու՛ն, ինչու՞ ես կրկին դու թախծում,
Ինչու՞ ես նրա մասին մտածում,
Ու ստիպում ես ինձ, որ հիշեմ կրկին
Մեր կապուտաչյա գարունն ու այգին:

Հասկացի՛ր, աշու՛ն, որ նա էլ չկա,
Դու իմ հարազա՛տ, իմ սիրո՛ վկա,
Նա էլ չի գալու, էլ չի ժպտալու,
Չէ՞ որ նա չկա, դարձել է ուրու:

Մոռացի՛ր նրան, աշու՛ն իմ լալկան,
Եվ ինձ էլ օգնիր մոռանալ նրան,
Նրա պատկերը երբեք չհիշել,
Ու չկարոտել, ու չկարոտել....
Категория: Стихи о любви | Добавил: Edo (21.05.09)
Просмотров: 481 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
r="0" cellpadding="2" cellspacing="1" width="80%">
Имя *: Email:
Код *:
Наверх