******
Երբ լիալուսնի ստվերն է փռվում,
Աստղերին գերի երկնքի վրա. . .
Երբ պատկերները միտքս են այրում,
ԵՎ երբ հնչում է երգը մթության. . .

Սրտիս անկյունում խարույկ է վառվում,
Որն ինձ նետում է գիրկը լռության,
Ինչ որ սպասումից շունչս է սառում,
Արցունքն է դողում աչքիս կամարում:

Մտքերիս ծառից սիրտս եմ պոկում,
Ու շպրտում եմ գիրկն անվերջության,
Որ անվերջի մեջ այն չհամրանա.
Ու որ մոռանա համը ստրկության:

Իսկ հոգիս փշոտ օդում գալարվում
Ու փաթաթվում է ժպտացող սրտիս
Որն ազատության կրակն աչքերում
Իր գիրկն է առնում խենթամաշ հոգիս
Категория: Стихи о любви | Добавил: Edo (21.05.09)
Просмотров: 558 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
r="0" cellpadding="2" cellspacing="1" width="80%">
Имя *: Email:
Код *:
Наверх